Szałwia cudowne zioło, wdzięczna roślina rabatowa

Szałwia to roślina z rodziny jasnotowatych, jednoroczna lub bylina. Może być, w zależności od odmiany rośliną zielną, krzewinką, półkrzewem lub krzewem. Wiele gatunków to rośliny lecznicze od wieków wykorzystywane były w ziołolecznictwie. Zastosowanie(wg. źródeł internetowych) Kilkadziesiąt gatunków znalazło zastosowanie użytkowe, zwłaszcza jako rośliny ozdobne, a ponadto lecznicze i przyprawowe. Wiele gatunków szałwii znajduje zastosowanie w ziołolecznictwie i medycynie. Salvia apiana, Salvia azurea, Salvia clevelandii, Salvia columbariae, Salvia greggii, Salvia henryi, Salvia lemmonii, Salvia leucophylla, Salvia mellifera, Salvia reflexa, Salvia regla, Salvia spathaceae – działają stymulująco na pracę przewodu pokarmowego, pobudzają wydzielanie soków trawiennych, przeciwdziałają wzdęciom i mają słabe działanie antyseptyczne. Szałwia szkarłatna (Salvia coccinea), Salvia dorisiana, szałwia ananasowa (Salvia elegans) – działanie i zastosowanie takie samo jak szałwii łąkowej. Szałwia krzewiasta (Salvia fruticosa, syn.: Salvia triloba) – napar z liści stosuje się w leczeniu grypy, anginy, kaszlu z przeziębienia i bólów reumatycznych. Szałwia lawendolistna (Salvia lavandulifolia) – napar z liści reguluje trawienie, działa oczyszczająco na organizm, obniża gorączkę, ma działanie wykrztuśne, wzmacnia układ odpornościowy, działa pobudzająco na macicę, ma zastosowanie w leczeniu zaburzeń menstruacyjnych, nerwic, depresji, i psychoz. Salvia miltiorhiza – odwar z korzeni tej rośliny działa uspokajająco, przeciwkrwotocznie, obniża poziom cholesterolu, ma zastosowanie w leczeniu choroby wieńcowej, bezsenności, nerwicy lękowej i braku miesiączki. Szałwia jabłkowa (Salvia pomifera, syn. Salvia calycina) – działanie i zastosowanie takie samo jak szałwii lekarskiej. Szałwia zielona (Salvia viridis) – dziś już mało znana i sadzona jedynie jako roślina ozdobna. Dawniej używano jej do aromatyzowania napojów alkoholowych (przede wszystkim wina). Natomiast namoczone w wodzie nasiona przykładano na oczy w stanach zapalnych spojówek. Roślina pochodzi z pobrzeży śródziemnomorskich. Szałwia łąkowa (Salvia pratensis) – to rodzima, wieloletnia roślina, którą można spotkać na miedzach, suchych łąkach, trawiastych wzgórzach. Zawartość: olejek eteryczny o swoistym, nie przez wszystkich lubianym zapachu, nieco prowitaminy A, witamina C, gorycze i garbniki. Działanie i zastosowanie: napar z liści (2 garści suszu zalać 2 litrami wody, parzyć pod przykryciem 20 minut, przecedzić) może być używany do moczenia stóp, jeśli się nadmiernie pocą. Ten sam napar przyjmowany wewnętrznie działa stymulująco na pracę przewodu pokarmowego, pobudza wydzielanie soków trawiennych, przeciwdziała wzdęciom i ma słabe działanie antyseptyczne. Szałwia muszkatołowa (Salvia sclarea) – to piękna roślina dwuletnia. Występuje w krajach basenu Morza Śródziemnego. W Polsce spotykana tylko w uprawie. Surowiec: ziele i nasiona. Zawartość: m.in.- olejek eteryczny, gorycze i garbniki. Działanie i zastosowanie: napar z ziela (1 łyżeczkę do herbaty rozdrobnionego suszu zalać 1 szklanką wody, następnie zaś parzyć pod przykryciem przez 15-20 minut, przecedzić i w razie potrzeby pić 2-3 razy dziennie po 1/4 szklanki) to doskonały lek przeciwko zaburzeniom żołądkowo-jelitowym. Ponadto korzystnie wpływa na pracę przewodu pokarmowego, powoduje zwiększenie wydzielania się soków trawiennych i ułatwia przyswajanie składników odżywczych przez organizm, działa przeciwwymiotnie, stosowany też bywa w leczeniu zaburzeń menstruacyjnych. Uprawa Szałwia rośnie najlepiej na stanowiskach słonecznych, wapniowych, nie lubi gleb ciężkich. Z tym się nie zgadzam, bo na mojej glinie rośnie pięknie Macie szałwię w swoich ogrodach?

  PRZEJDŹ NA FORUM